De essentie van mijn kunst is het contrapunt. Het is de actie en reactie tussen lagen en delen van een schilderij. Het loopt met open armen je tegemoet. De schilderijen openen zich, er opent zich een wereld. De schilderijen laten een proces zien. Maar het is niet alleen een proces, het is ook ruimte, de pictorale ruimte die zich creeert. Het is een ruimte in beweging of een ruimte die op het punt staat in beweging te komen (zoals bij Mondriaan), het is een situatie zwanger van beweging. De vormen in het schilderij suggereren te schuiven of lijken te gaan schuiven.
Schilderen is voor mij dat je start met schilderen met bepaalde ruwe ideeen maar dat het schilderij uiteindelijk je ergens naar toe leidt. Op een bepaald moment bepaaldt het schilderij wat er geschilderd zal worden.
Het is niet interessant voor mij om het schilderij van te voren te bepalen omdat dat geen verrassing oplevert.