Het is lastig om te bepalen waar hedendaagse kunst om gaat. Soms lijkt mijn werk een nostalgisch verlangen naar het expressief spelen met verf uit de jaren 50. Mijn werk start vaak systematisch zoals een minimalistisch kunstenaar het zou doen maar ontspoort daarna volledig in vrije improvisatie.
Mijn werk is bedoeld om te ervaren, om vragen op te roepen en verbeelding aan te spreken.
Ik heb het niet graag over de betekenis of de boodschap van mijn kunst. Ik leg niet graag vooraf een betekenis in mijn werk omdat ik bang ben dat het banaal wordt, daarnaast is mijn werk een ontdekkingstocht. Ik wil nieuwe beelden ontdekken zonder mij van te voren te veel een kant op te sturen. Ik denk dat betekenissen vanzelf in het werk terecht komen zonder dat voor mijzelf precies duidelijk is wat het werk precies betekent. Atmosfeer en gevoel dringen in het werk door maar zijn grotendeels onbenoembaar.