What others say of the works:
Coen Janssen werkt onderzoekend en laat zijn fascinatie voor ruimte en beweging op het platte vlak, botsende kleuren en complexe composities zien.
Source: http://www.hetoudenoorden.nl/agenda-punten/expositie-de-kunstretraite/
Ms X:
TB:
“Als ik hem een kwart slag naar links draai vind ik hem beter. Er zit dan meer doorkijk in.
Dit werk heeft een haast primitief gevoel. Iets puurs en oerachtig. Maar de vlakken maken het berekend(er). En juist datgene wordt ook weer doorbroken. Het zijn niet zes gelijke vlakken. Er is meer ruimte, en het gevoel van het werk is los. Alsof je bezig was en steeds opnieuw dacht: Oh, ik doe het zo. Alsof je jezelf verbaasde, of alsof het werk samen met jou werkte.
Je voelt dat er ruimte was tijdens het maken.
Als ik nog eens naar het werk kijk, zie ik een soort transformatie, vlak voor vlak. Transformatie is niet het juiste woord. Elk vlak verandert er iets, misschien vergelijkbaar met een stripverhaal. Eerst is het heel licht helder en open, in het gele vlak. En langzaam wordt het ingewikkelder, dichter, smoezeliger en misschien zwaarder. Maar ik ervaar het niet als een zwaar werk.”
Coen Janssen: Color motion symphony 2010 1:00
Young Rotterdam artist whose work fits in a special way in the tradition of experimental film. Color Motion Symphony could be an animation of Josef Albers colour study paintings.
But it is specially the sounds that give it a nearly narrative character.
Coen Janssen: Radar 2010 2:25
It is unpredictable when and what appears on the radar, what triggers the system, a sensitive instrument. It can also stay black for a period. A story about light appearing and vanishing in fine grids, comparable with the sensitivity of light in Bart Vegters ‘Horizontalen’.
The sound with this film is both interesting and strange: it is as while working on the film in the studio the microphone stayed open by accident.
Source:
http://www.suburbanvideo.nl/history/1202_BART_VEGTER/index.html